Ve kadınlar. Bizim Kadınlarımız. Soframızdaki yeri öküzümüzden sonra gelen kadınlar. Diye başlayan Nazım HİKMET 'in bu şiirini. Anneler gününde tüm annelere armağan ederek 1985 yılının Şubat ayında kaybettiğim ANNEM için söylemek istediklerimi ve bazı anılarımı sizlerle paylaşmak istedim.

Abla' dan anneye:
Aile geniş. Amcalar, halalar ve yengeler.Babam ilk evlenen ve ben ilk torun.Ve ANNEM ilk gelin. Evde büyük anne var.Varda adı HURİ NENE.Karadeniz kültüründe annelere NENE diyorlar. Herkes anneme ABLA diye hitap ediyor.1950 li yıllar ve ben Anneme ABLA diyerek büyüyorum.
Karaçayırda kiradayız. 1957 depremini yaşayıp 1958 de AKTAŞ İLK MEKTEBİ' nde Sevgili ÖĞRETMENİMİZ Ahmet ÇAKMAK' tan okuma yazmayı öğreniyorum ve ben o yıl bile ANEME ABLA demeye devam ediyorum. Ah ANNEM ah ki ne ah kim bilir ne kadar üzülmüşsündür.Sonuçta Önce ANNE yazmayı ve okumayı öğreniyorum ve karşı komşularımız Şükran ve Güler ablaların ; “Safiye abla Okul dönüşünde kemal sana anne demeden kapıyı açma”, sözü işe yarıyor ve ben ANNEM Safiye ablama ANNE diyebiliyorum. O ablalara TEŞEKKÜRLERİMİ ve MİNNET duygularımı sunuyorum. İnanılmaz bir öykü diyenler olabilir. Ama böyle işte. Hüzünlü ,çocuksu ve gerçek.

Yüreğini Isıran KADIN:
Yıl 1959,Karacasu köyünde 3 dönüm bir tarla alınıyor. Kulübe gibi bir ev, bir inek birde yavrusu. Onlar ve biz hayat savaşını tek başımıza verme uğraşında el eleyiz annemle.Babam ise Kamyon Şoförü. Ve biz babamızı ayda en çok iki kez görebiliyoruz. Ya arabadan inerken akşam karanlığında yada arabayı çalıştırıp giderken tan vaktinde.
Bu savaşta annem her yerde. Ben yamak. Tarla ,çapa, odun, ot,ahır, bostana su,ev inşaatı, duvar,çamur kerpiç,kiremit ve dahi tarifsiz ter ve emek dolu 60 lı yıllar. Bu hayat savaşında onu yalnız bırakmadığım için bana bir yakıştırma unvan buluyor;
“Bu Kemal benim hem oğlum, hem kocam, hem kızım, hem de gelinim”

Ben şimdi düşünüyorum be güzel annem. Okuyorum. Araştırıyorum, yazıyorum,öğrenmekle meşguliyeti elden hiç bırakmamaya çalışıyorum. Anneciğim bu unvanı sen bana yakıştırırken ne okumuşluğun vardı nede okula gitmişliğin. Sen yol arkadaşın oğlunu en edebi bir dille anlatırken onu nerden öğrendin, biliyorum anne hayattan . Bende senden ve hayattan öğrendim anne birde kitaplardan. Anne senin adın SAFİYE kadın.Ünvanın ise Yüreğini Isıran Kadın.
Senden Sonra:Evet anne senden sonra bütün kadınlar annem oldu.

Başta, senin gördüğün tek gelinin Eşim SÜHEYLA annem,
Aydın,Mec it ve küçük oğlun Soner de evlendiler.Onları eşleride annem. Kız kardeşim GÖNÜL annem.Halalarım AYŞE ve ZEHRA annem,
Teyzelerim FATMA,EMİNE ve HACER annem,Analığım ŞEREF anam annem,
Eşimin annesi EMİNE BİLGİHAN annem,Yengelerim ŞAZİYE VE FATOŞ annem,
Seni kaybettiğimiz yıllarda birlikte çalıştığımız RESMİYE ve ŞÜKRAN kardeşlerim annem,
Halen birlikte çalıştığımız NECLA hanım annem.Evet bütün kadınlar annem.
Evet sen sevgili anneciğim.Sen Yüreğini ısıran annem.Sen öğrettin bana bütün annelerin yüreklerini ısırdıklarını.
Ama sen başkasın annem,Sen ABLA ANNEM sin.

Bütün Kadınların anneler günü kutlu olsun.
İyi haftalar okur dostlarım.ARKADAŞLARIMIZ KİTAPLARLA.