BABA OĞUL VE BİR TORBA ÇİVİ
Babası bir çocuğuna bir torba çivi verdi ve ona sabrını her kaybettiğinde kapağın arkasına bir çivi çakmasını söyledi. Çocuk birinci gün otuz yedi çivi çaktı. Sonra haftalar ilerledikçe çocuk kendini denetlemeyi öğrendi ve daha az çivi çakmaya başladı. Daha sonra ise, kendini denetlemesini gidip kapağa çivi çakmaktan daha kolay olduğun ayırtına vardı. Hiç çivi çakmadığı ilk günün sonun da durumu babasına bildirdi. Bu kez baba, oğluna kendini denetleyebildiği her günün sonunda bir çivi sökmesini söyledi. Günler geçti ve en son çivi söküldüğünde çocuk babasına durumu yine bildirdi. Babası çocuğu elinden tuttu, kapağın yanına götürdü ve şöyle dedi:
“Bak oğlum çok çalıştın. Fakat kapağın üzerindeki tüm deliklere bir bak. Hiçbir zaman eskisi gibi olmayacaklar. Her sabırsızlığında karşındakilerde işte böyle yaralar açmış olursun. Ne kadar özür dilersen dile o yara hep orada duracaktır. Bunun için çevrenizdeki insanlara davranışlarınızı çok iyi değerlendirmeliyiz. Kapanmayacak yaralar açmamak için.”