Ben Korkardım

Sen sarı gülleri severdin…/ ben bahçemdeki mavi gülü…

Dağınıktı yaprakların…/ ben korkardım…

Hem korkardım dikenlerinden…/ yinede öperdim çiy damlalarını…

Yanardı ve elbet kanardı dudaklarım…/ tarifsiz.

İhanetlerine hazırdım…/ koşarken peşinde yorulurdum…

Anlamazdın…/ uzaktın derinlerime…

Anlatamazdım sana dikensi ipekliğini…/ kıyamazdım bakmalara …

“ışığım” derdim sana…/ dudaklarında hergele bir gülümseme…

Gözlerimle okşardım gözlerini…/ruhum parçalara ayrılırdı…

Sen duymazdın !

Bıçaklarını bilerdi dikenlerin…/ susardım…

Sessizce yanardım ben ellerine…/ yanardım da sen bilmezdin…

Kuşatırdı gece yarılarım…/ payıma düşen hüznü severdim yinede…

Birileri bir yerlerde dağılırdı…/ bilirdim…

O dağılmaları kederime teselli ederek dikerdim…

Deli rüzgar savururdu sarı gülleri…/ öfkelenirdim mevsimlere…

Öperdim mavi güllerimi…/ ne yanar nede kanardı dudaklarım…

Artardım…/ öğrenirdi gözlerim pervasız gidişleri…

Her gidişle büyürdüm…/ vakitsiz büyürdüm…

Ürkek, alaycı, yosma bir kenti silerdim masum bakışlarımdan…

Zamansız bir cehennemi sürme çekerdim yüreğime…

Bırakırdım fırçalarımı bir köşede…/ renklerimi silerdim…

Boyalarımı atardım denizlere…/ tuvalimde sen yoksan !

Artık bulutlara çiziyorum sarı gülerini seninle bir…

Paletim derin bir boşluk…/ kanatlarımla resmediyorum suretini…

Bahçemde tutkuyla direniyor hayata mavi güllerim !!!

Zehirli sarmaşıklara inat…

Yazar : Meçhul