Yüreklere ateş.

PKK terörü bitti bitiyor, palavraları sıkılırken, artık siyasi çözüm belirleyici olacak nutukları atılırken
Terör durmuyor.
Can almaya devam ediyor.
Gencecik fidanlar arkada ailelerini, nişanlılarını, yavuklularını vatan sevgilerini bırakıp gidiyorlar.
Bir yandan kamuoyundan gizli, saklı İmralı ile görüşmeler sürüyor.
Öte yandan PKK asker kaçırıyor, güpegündüz askeri taburlara saldırıyor.
Terör örgütü ise Genelkurmayda zafiyet yaratmak amacı ile asker aileleri ile ordu arasına nifak sokmak gayesi ile saldırıyı üstlenmiyor, yalan haberler yayıyor.
Üstelik kafa bulandırıcı bu haberler kimi haber sitelerinde yer dahi alabiliyor.
Kitlelerde korku, yanılsama, kaos yaratmayı hedefleyen bu saldırılar bilindiği gibi ne ilk ne de son olacak.
Çünkü birileri ne zaman barışa yaklaşıyoruz dediklerin de, ne zaman İmralı ile görüşmeler sıklaştığında terör doruğa çıkıyor.
Terör, aslında kulakları sağır, gözleri kör, vicdanları kararmış olanlara açıkça şunu demek istiyor.
Benimle “müzakere” olmaz.
Ben müzakereden yana değilim, bu benim doğamda yok, geliyorsunuz ayağıma kadar ama ben Terörüm, can alırım, faili meçhul bombalar patlatırım, benim işim kaos diyor.
Hayın pusularda, kan uykularda fidanlar toprağa veriliyor, şehit cenazeleri musalla taşlarında yüreklere alev, kor düşürerek birer birer sonsuzluğa uğurlanıyor.
Gelinen bu noktada aklı sağduyuya, fikri ülkeye, zikri vatan sevgisine bağımlı olanlar bir araya gelmeli, PKK Terörü olmazsa olmaz koşulu ile bir daha dirilmemek üzere bitirilmelidir.
Şehitlerimize Allahtan rahmet diler, şehit ailelerinin büyük acılarını paylaşır, Terörü bir kez daha bütün gücümüzle lanetleriz.
Köroğlu gazeteciler cemiyeti başkanlığı…