İzzet Baysal Şükran Günleri'ne bu yıl da tedavisi nedeniyle katılamayan İzzet Baysal'ın kızı Esin Avunduk, Bolululara bir mektup gönderdi. İşte Avunduk'un mektubu…

O benim babamdı.

İzzet Baysal Şükran Günleri coşku ve sevinç yanında, bir başka duyguları da yaşatıyor bana. Hüzün ve özlem duygularını…

İzzet Baysal: Bazılarının dayısı, amcası, eniştesi, yardımlarından yararlanan tüm Boluluların ise manevi babası…

Fakat ben Esin Avunduk'un, hayattaki en değerli varlığımdı, gerçek babamdı o benim…

Çalışkan ve çok da zeki olan babam İzzet Baysal, sürekli ve üretken çalışmaları sonucu 1960 yılı sonlarında rahatsız edici bir stres içine girmiş ve yurtdışında üç ay süren tedavisi sonunda, şuur ve düşünce tarzındaki yorgunluğun meydana getirdiği kesintilerle bu aktif hayatı daha fazla sürdüremeyeceğini anlayınca, ticari ve sanayi faaliyetlerini yavaş yavaş tasfiye cihetine gitmiş ve ömrünün kalan kısmını helal kazandığı servetinin büyük bir bölümü, hayat bulduğu bu baba topraklarında sosyal, kültürel, eğitim ve sağlık hizmetlerini vakfetmekle geçirmiştir.

Çok çalışkan ve zeki bir kimse olan babam İzzet Baysal, insanlara güven ve sevgi konusunda ise çok seçiciydi. Hayatta en sevdiği ve tek güvendiği kimse ise ben kızı Esin Avunduk'tu. Ve bu güven ve sevgisini sağlığı ileri derecede bozuluncaya dek her yerde ve herkese gururla söylemiştir.

Bu cümleden olarak; önceleri mallarını eğitim vakfına bağışlama ve daha sonra da vakıf kurma düşüncelerini önce bana açmış, olumlu yaklaşımım üzerine de bu konudaki çalışmaları başlatmış ve sonunda gelinen durumda da kesin, muvaffakatımı almıştır.

Babam İzzet Baysal, el yazısı ile yazdığı vasiyetnamesinin bir bölümünde aynen;

“Vakıf işleriyle meşgul ol. Vakfımızı en faydalı, en lüzumlu şekilde devam ettir. Vakfı iyi bir şekilde devam ettirirsen ruhum şad olur. Sen de ihtiyarlayınca vakfı iyi ellere bırak. Zira vakfın kıyamete kadar devam etmesini istiyorum. Sen de sağlığın müddetince hep sağlıklı ve mutlu ol kızım” demiştir.

Babamın en büyük endişesi, kurduğu bu vakfın ileride, kötü yönetimler yüzünden, esas amacından saptırılıp ehliyetsiz yöneticiler tarafından talan ve çarçur edilme ihtimali idi.

Kurduğu vakfın ve hayırlarının kendisinden sonra sosyal, ticari ve siyasal ikbal beklentisi olanlar tarafından bu emellerine alet edilmeğe, hayırları üzerinden şov yapılmağa kalkışılması ihtimali babamı çok kaygılandıran bir konu idi. Yalnız kaldığımızda bana bu endişelerini dile getiriyor ve bu konularda çok hassas davranmamı öğütlüyordu.

Yaşadığım sürece ve sağlığım el verdiği ölçüde ben de babamın bu öğütlerini gerçekleştirmeye devam edeceğim.

Vakıf, Bolu ve civarına kültür, eğitim ve sağlık alanlarında çok büyük eserler vermiş ve vermeye de devam etmektedir. Bu bakımdan vakıf yönetimini ve yönetime katkıda bulunan ve kolaylıklar sağlayan tüm özel ve tüzel kişileri kutluyorum. Vakıf yönetimindekilerle benim aramda zaman zaman vakfın yönetimi konularında az da olsa bazı görüş farklılıklarının bulunduğu gerçek olup, bunun da doğal karşılanması gerekir kanısındayım. Zira İzzet Baysal benim babam olduğu için bazı olaylara duygusal yaklaşmış olmam da mümkündür. Ayrıca babamın bana yönetimle ilgili verdiği direktifler de benim için adeta kırmızı çizgilerdir. Örneğin; “Vakfın kıyamete kadar devam etmesini istiyorum” sözü içinde vakfın mal varlığını titizlikle koruyunuz. Şöyle veya böyle gerekçelerle plan tadili, yola terk vs. gerekçelerle vakfın mal varlığını eksiltmeyiniz. Erozyona uğratmayınız. Zira vakfın mal varlığı olmaz ise vakfın devamı da mümkün olamaz düşüncesi yatmaktadır.

Yine babamın “Bolulular, bu vakıf sizindir, ona sahip çıkınız” sözü içinde de Bolulular vakıf yönetimine katılınız, katılımcı olunuz sözleri yatmaktadır.

Oysa ki vakıf yönetimi Bolulular nezdinde adeta kapalı bir kutudur. Babamın vefat ettiği tarihten beri yönetim hiç değişmemiş olup, temelli senatörlük makamı görünümündedir. Devlette emeklilik yaşı 65, özel sektörde ise 60 olmasına rağmen vakıf yönetimindekilerin yaş ortalaması 60 yaşın çok üzerindedir. Boşalacak mütevelli heyetindeki üyelerin yerine genç, Atatürkçü, çağdaş düşünceli, girişimci Bolulu gençlerin aday olup seçilmeleri en büyük isteklerimden biridir.

Bolu halkının nabzını tutan yazılı ve görsel medyadan bir gazetecinin ve yine bir hukukçunun vakıf yönetiminde görev alması da özlemlerimden biridir. Bolu çok değerli bir gazeteci hukukçular yetiştirmiş ve yetiştirmeye de devam etmektedir. Vakıf kurulurken zaruret gereği olarak mütevelliler heyetine alınan akrabalarımın da artık görevlerinin sona erdiği düşüncesiyle, Bolululara yer açmaları için mütevelli heyeti üyeliklerinden istifa gibi bir özveride bulunmaları, vakfın yararına olabileceği gibi bu davranışlarının kendilerini yücelteceğine de inanıyorum…

Babam İzzet Baysal için düzenlenen bu Şükran Günleri'ne katkılarından dolayı emeği geçenlerin tümüne teşekkürlerimi, saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Beni onurlandıran ve duygulandıran bu etkinlik coşkularını yürekten paylaşıyorum.

Yakalandığım hastalığın tedavisi uzun sürelidir. Kontrol günlerimin çakışması nedeniyle ne yazık ki bu etkinliklerin bazılarına katılamamanın üzüntüsünü yaşıyorum. Ama inanıyorum ki bundan sonraki Şükran Günleri'ne Allah'ın izni ve yardımı, sevenlerimin duaları ve benim de inancım sayesinde yine aranızda olacağım.

Yazımın başında vurguladığım gibi bu Şükran Günleri'nde aynı zamanda hüzünleniyorum. Vakfın bazı uygulamalarını görüp hüzünleniyorum. Ve babamı da çok özlüyorum. Çocukluğumdan itibaren babamla yaşadığımız günler sinema şeridi gibi gözümün önünden geçiyor.

Babam İzzet Baysal'ın Bolululara söylediği gibi ben de şu cümle ile yazıma son veriyorum:

“Bolulular, bu vakıf sizindir, ona sahip çıkınız.”

ESİN AVUNDUK

Vakfın kurucusu Merhum İzzet Baysal'ın kızı ve Vakıf Yönetim Kurulu Başkan Vekili